У рамках акцыі «Наш жывёлавод» Вольга Сямёнава з агракомплексу імя М. Ф. Сільніцкага Віцебскай бройлернай птушкафабрыкі атрымала ўзнагароду за адданасць справе і нялёгкую працу

Працоўны стаж Вольгі Сямёнавай у сельскай гаспадарцы складае 37 гадоў. Досвед працы і адказнасць жывёлавода з агракомплексу імя М.Ф. Сільніцкага Віцебскай бройлернай птушкафабрыкі сталі галоўнымі складнікамі поспеху ў атрыманні добрых вынікаў.

Неаднаразова Вольга Рыгораўна дамагалася лепшых прыбаўленняў па выніках раённага аператыўнага спаборніцтва сярод аператараў па вырошчванні і адкорме буйной рагатай жывёлы. Не стаў выключэннем і снежань мінулага года-Вольга Сямёнава зноў у ліку лідараў. У рамках акцыі «Наш жывёлавод» узнагароду за адданасць справе і нялёгкую працу ёй уручылі прафсаюзны лідар аграрыяў Віцебскага раёна Інга Сяргеева і старшыня прафкама Віцебскай бройлернай птушкафабрыкі Таццяна Талаева.

Вольга Сямёнава - са шматдзетнай сям'і патомных працаўнікоў вёскі. Яе мама Ніна Еўдакімаўна ўсё жыццё адпрацавала ў мясцовым сельгаспрадпрыемстве галоўным заатэхнікам і, сыдучы на заслужаны адпачынак, яшчэ доўга выконвала абавязкі тэхніка-асемянатара. Бацька быў трактарыстам. Любоў да працы, родным Тарасенкам бацькі прышчаплялі і дзецям з малых гадоў. Вольга Рыгораўна-другая па старшынстве сярод сваіх сясцёр. Пасля заканчэння школы яна не раздумваючы пайшла на ферму даглядаць цялятаў. І за доўгія гады працы здолела так адшліфаваць навыкі, што цяпер з ёй мала хто параўнаецца не тое што ў гаспадарцы – у раёне.

Доўгі час Вольга Сямёнава была задзейнічана на дагадоўванні маленькіх цялят у Тарасенках, цяпер працуе на адкорме буйной рагатай жывёлы на ферме «Навасёлкі». Разам з іншымі работнікамі даглядае бычкоў, а іх тут утрымліваецца больш за 700. Вольга Рыгораўна поіць, корміць, мяняе подсціл маладняку, уважліва сочыць за самаадчуваннем сваіх чатырохногіх падапечных. У адказ на такі клопат яны хутка растуць, добра дадаюць у вазе.

На пытанне аб сакрэце стабільных прыбаўленняў жывёлавод аджартавалася, што працаваць праз рукавы ёй ніяк нельга, нават калі б і захацела, бо ферму «Навасёлкі» ўзначальвае яе старэйшая сястра – Любоў Рыгораўна, а ў той з дзяцінства не забалуешь! На жывёлагадоўчым аб'екце ва ўсім бачны гаспадарскі падыход: у памяшканні акуратна, сцены пабеленыя, праход чыста вымецены. Жывёлаводы падтрымліваюць чысціню і парадак, выконваюць дэзінфікуючыя мерапрыемствы пастаянна, а не ад выпадку да выпадку, бо ад гэтага наўпрост залежыць здароўе жывёл, а з ім і запаветныя паказчыкі.

- А палове на сёмую мы заўсёды ўжо на аб'екце, а дома з'яўляемся бліжэй да дзевяці вечара. Добра, што нас прывозіць і адвозіць службовы транспарт, – распавядае пра свае будні Вольга Рыгораўна. - Цяжка, вядома, бывае, на тое і ручная праца, не кожны яго вытрымлівае, але я ўжо прывыкла і сябе ў іншай сферы не ўяўляю.

Па слядах сваёй маці пайшла і дачка Вольгі Сямёнавай. Дзяўчына вырашыла стаць ветэрынарным урачом, цяпер практыкуецца ў адным з сельскагаспадарчых прадпрыемстваў Верхнядзвінскага раёна. Такое імкненне дачкі Вольга Рыгораўна падтрымлівае, бо разумее, што ў сельскагаспадарчай сферы працоўныя дынастыі патрэбныя, як і ў любой іншай галіне.